„Dzwony pogodne czy smutne przywołują pamięć na wpół zapomnianych, niewinnych miejsc z przeszłości”.
W. B. Yeats
Czym jest muzykoterapia?
Muzykoterapia ma różne formy, jednakże ich wspólną cechą jest to, że głównym narzędziem terapeutycznym jest nie tylko rozmowa (jak w psychoterapii), ale również muzyka i to zarówno słuchana jak i grana na prostych instrumentach muzycznych. Obecnie najbliższa jest mi muzykoterapia w formie psychoterapii.
Pacjent / klient nie musi posiadać słuchu muzycznego (!), ważne jest jednak, aby na tyle lubił muzykę, aby chciał z nią pracować.
Muzykoterapia jest bardzo przyjemną formą terapii psychicznej, opartej na dowodach, w której klient prowadzony przez wykwalifikowanego muzykoterapeutę klinicznego w sposób empatyczny i delikatny poznaje siebie, rozwija się emocjonalnie, buduje zdrowe relacje, pokonuje lęki, poprawia swój nastrój, jeżeli chce konfrontuje się z przeszłością, uczy się współczucia dla siebie i innych, wprowadza wiele zmian w swoim życiu, które poprawiają jego funkcjonowanie psychiczne.
Narzędzia muzykoterapeutyczne
Podczas sesji muzykoterapii stosuję różnego rodzaju muzykę, począwszy od klasycznej, po taneczną, jazzową, filmową, etniczną, dźwięki natury i otoczenia itp.
Instrumenty muzyczne stanowią głównie grupę tzw. perkusjonaliów oraz instrumentów perkusyjnych. Gra na nich nie stanowi trudności, zaś ich bogactwo pod względem barwy dźwiękowej i akustycznej doskonale wspomaga wyrażanie przeżyć i historii klienta.
Produkcje muzyczne jak i interpretacje muzyki dokonywane przez pacjenta/klienta są wspólnie omawiane i przepracowane.
Przeciwwskazania
Ważna informacja! Muzykoterapia nie jest wskazana dla osób z padaczką dźwiękogenną, z nadwrażliwością dźwiękową (nie dotyczy mizofonii), w ostrym stanie psychotycznym.